Od jakiegoś czasu żyję w urzeczywistnieniu słów “zły dzień”. I to nie jest mój “zły dzień”. Wszyscy wokół mają taki “zły dzień” i chyba chcą, aby i mi się on udzielił.
Mimo tego staram się być pozytywny, chociaż jest to trudne. Im bardziej jestem szczęśliwy, tym mocniej dostaję po tyłku. Wiem, że tym, którzy nie potrafią się z niczego cieszyć, najbardziej przeszkadza szczęście innych i próbują je za wszelką cenę zniszczyć. Wiadomość do tego typu ludzi: bawcie się dobrze, ale tę wojnę to ja wygrałem.
Chociaż się czasem załamuję, padam twarzą na piach, a los sypie mi sól na rany to wstaję, zagryzam wargi, aż do krwi i drę się do mojego życia: “runda druga, cholero”. Po tym wstaję i siłuję się ze wszystkim, co stanie mi na drodze. Nie poddaję się. To moje dziedzictwo zapisane we krwi: walczyć do ostatniego tchu, walczyć do końca o to, co się kocha. Będą mnie tłuc, a ja będę się śmiał, bo rany się zagoją, a ja pójdę dalej, podczas gdy oni będą tylko zazdrościć, nie robiąc nic ze swoim życiem, aby stało się wartościowe. Zostaną tam, gdzie byli, patrząc jak ja odpływam na łodzi w stronę swoich marzeń.
Jestem szczęśliwy, nawet przez łzy, cierpienie i ból. Jestem szczęśliwy nawet wtedy, kiedy ktoś próbuje podważyć moją opinię o mojej śmieszniejszej połowie. Przekonuje mnie to tylko o tym, że dobrze wybrałem. Chociaż smuci mnie to, że ludzie tak usilnie próbują zburzyć to, co się między nami zbudowało. Tym bardziej mnie przekonuje to, aby być owcą. One żyją w stadzie, bo czują się ze sobą bezpiecznie. Owca o owcę dba, a nie robi za wilka. A niekoniecznie muszą być swoją rodziną.
Dlatego nie. Po prostu nie. Nie zamierzam i nie będę robić tego, co wszyscy ode mnie oczekują. Będę szczęśliwy, będę kochał, wygram walkę o moje życie i zdrowie. Będę chronił moją rodzinę, będę najlepszy dla moich bliskich i najgorszy dla tych, którzy będą chcieli ich skrzywdzić. Będę robił to, co uważam za słuszne. Będę się buntował przeciwko światu, który zapomniał, aby swoją siłę wykorzystywać do chronienia słabszych. Przede wszystkim będę sobą i będę uważać, że wierzę w słuszne rzeczy.
Moje “nie” jest buntem przeciwko zazdrości, która niszczy ludzi. Weźcie się za siebie. Na szczęście trzeba sobie ciężko zapracować, nic nie przychodzi samo z siebie.
Mefisto
A ja ani wilko ni też owca, lecz pies pasterski ot to rola ma 🙂
Miałbyś ze mną ciężko, bo bym się nie słuchał 🙂
Masz moje wsparcie. 😉
W końcu upadamy po to, aby wstać silniejszym. 😉
Dzięki. 🙂 Chociaż dzieci np. upadają by nauczyć się trzymać równowagę, więc trzymaj kciuki, by moje upadki były edukacyjne. 😉
Nie będę trzymać kciuków, ja WIERZĘ, że one będą edukacyjne. 😉
Jak tak to ok. 😛 To ja się postarać wyciągnąć z tego jak najwięcej. 😉
Wg książki Bronnie Ware “Czego najbardziej żałują umierający”, w top 5 znajdowało się stwierdzenie, że “żałuję, że żyłem tak, jak oczekiwali tego ode mnie inni”. Także póki jest się świadomym tego, że trzeba ponosić konsekwencje własnych wyborów i czynów, póki ma się odwagę iść czasem pod prąd i żyć własnym życiem, to zawsze to będzie OK. Nie inaczej 🙂 Trzymam kciuki mocno za pozostawanie sobą na własnej ścieżce życia 🙂
Nie zawsze tak jest. Droga buntownika niesie za sobą sporo cierpienia, bo bardzo często przeciwstawiasz się wszystkim i ich utartemu myśleniu. A oni się mszczą. Ale koniec końców wygrywasz i to jest w tym najlepsze.🙂 Wielkie dzięki.🙂